| ||
|
((تقدیم به جا ماندگان پرواز سیزده پنجاه و نه هواپیمایی آسمان)) تو روزایی که چشامون کمی کم سو شده بود... واسه ما ندیده ها عشق، چی؟کجا؟کو؟ شده بود...
«خرّم آن روز کزین منزل ویران بروم»* حافظانه های پرواز پرستو شده بود اما ما چشمامونو رو آسمون بسته بودیم واسه درد دلمون زندگی دارو شده بود یا نمازمون پر از گُلای شب بو شده بود
دلی که در به در چشمای آهو شده بود *-فال شهید سید مرتضی آوینی
[ سه شنبه 89/1/31 ] [ 11:42 عصر ] [ م.بازمانده ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  میگن وقتی بچه شیشه میشگنه! اگه با مرام باشه میره قلکش رو میشکنه! و میره پیش صاحب شیشه و میگه همه پولم همینه... اونم اگه مثه بچه با مرام باشه... اشک بچه رو پاک میکنه و میگه حالا که خودت رو شکسته منم می بخشمت..... خدایا هم دلمون شکستست... هم قلکمون... اصلن بضاعت ما مزجاته! تازه گم هم شدیم... کسی نیست ما رو پیدا کنه؟! + و اکنون در سال 91 خانوداگی و دوستانه کردیم این وبلاگ رو برای نوشتن از سبک زندگی، یک زندگی به سبک ایرانی اسلامی تجربه ها و حکایت ها و آشپزی ها . .... هر چه به درد یک زندگانی! بکند بازدید امروز: 104 بازدید دیروز: 2 کل بازدیدها: 56682 | |
